Wzmianki o wsi leżącej obok Mokrzeszy znaleźć można w dokumencie ,,Mappa szczegulna województwa (...) krakowskiego i księstwa siewierskiego(...) z roku 1787". Jednak wcześniejsze pisemne wzmianki o miejscowości można znaleźć w metryce chrztu z 1630r w parafii Przybynów w której występują Wojciech Łakojczyk z Kuźnicy i chrzestni Walenty Oczkowicz z Oczka i Małgorzata Masłoniówna. Świadczy to o tym, że byli to zamożni ludzie. Na terenie miejscowości panują szczególne warunki mikroklimatyczne, a występujące tam temperatury powietrza i gleby umożliwiają występowanie gatunków o dużych wymaganiach termicznych. Roślinami panującym w tych zbiorowiskach są przeważnie jastrzębiec kosmaczek, żarnowiec miotlasty, szczotlicha siwa czy babka lancetowata. Trudno snuć przypuszczenia co do nazwy miejscowości, być może pochodzi od stawów i oczek wodnych. Bo jak wspominają najstarsi mieszkańcy były tu kiedyś stawy hodowlane, oczka wodne, świadczą o tym zachowane groble i zagłębienia, czy sztuczna góra o wysokości 8 m usypana z wydobytej ziemi. Być może ta malutka miejscowość wciśnięta pomiędzy Lgotę Mokrzesz i Lgotę Nadwarcie była taką enklawą takim oczkiem, porośniętymi lasami.
Być może też tu tak było, o czym
świadczy wspomniane wcześniej nazwisko Oczkowicz.
Oczko to piękne
zielone tereny, porośnięte lasami, ze sporą ilością dzikiej
zwierzyny. W języku potocznym często używano, jak wspominają
mieszkańcy, nazwy Huba np. ... gdzie mieszkasz a na hubie....
.Świadczyć to miało o wielkości gruntu albo o osady złożone z
kilku lub kilkunastu zagród. To niedzisiejsze określenie również
może świadczyć, że na tych terenach mieszkali kiedyś zamożni
gospodarze uprawiający ziemię, mający stawy, młyny i kuźnice.