Powierzchnia
sołectwa to 503,01 ha, na którym mieszka 374 mieszkańców. W
skład wsi Markowice administracyjnie wchodzą: Gacki, Markowice
Łazy, Folwark, Głazówka. Stara pisownia to „Markowycze".
Markowice swoja nazwę wywodzą od imienia Marek. W średniowieczu na
synów Marka mówiło się Markowice, co oznaczało, że w tej wsi
mieszkają synowie Marka. Według Długosza: „Wieś należąca do
parafii w Siewierzu. Dziedzicem był Będusz herbu Ostoja. Pierwszą
wzmiankę o tej wsi spotykamy w źródłach z początku XIV w- 24-29
kwietnia 1372 r. Przemysław, książę cieszyński sprzedał
sołectwo w Gołuchowicach Wawrzyńcowi, chłopu z Markowie, za 18
grzywien groszy praskich. Wieś musiała być nowo lokowana, gdyż
dla jej mieszkańców wyznaczono wolniznę na okres 12 lat. Według
podziału dóbr koziegłowskich, w 1439 r. właścicielem Markowic
był Jan Koziegłowski Starszy. W 1519 r. dziedzictwo koziegłowskie
jego syn Krystyn IV sprzedał biskupowi krakowskiemu Janowi
Konarskiemu.
Z kościelnych dokumentów chrztów i ślubów
parafii Koziegłówki dowiadujemy się, że w XVI-XVIII w.
najpopularniejszymi nazwiskami chłopskimi były: Góra, Czech,
Czuryto, Deska, Duda, Drawczyk, Farasek, Grabarz, Grodzibroda,
Chubka, Kuwak, Matiak, Miska, Młodzieniec, Niedźwiadek, Okularek,
Sałata, Sapota, Skrzypek, Sottysek, Torbus, Urbańczyk i Wrona.
Natomiast szlacheckimi: Sadowski z folwarku, Stanisław Sączewski -
sołtys, Jan Staszowski, Kazimierz Żarski i Kasuski
Przed I wojną
światową była tam prywatna szkoła elementarna. Po odzyskaniu
niepodległości w 1918 r. reaktywowano zajęcia już w szkole
publicznej. Od 1919 r. działała w szkole organizacja harcerska (32
druhów). Już przed II wojną światową we wsi działało już
Koło Gospodyń Wiejskich, Kółko Rolnicze i organizacja „Strzelec"
(1932 r).
Z Markowic pochodzą
dr Piotr Marchewka - oficer Wojska Polskiego, Jan Józef Nowak -
nauczyciel, ludowy poeta, dr Władysław Froch - nauczyciel,
wykładowca na KUL w Lublinie oraz jego brat - duchowny, misjonarz -
Antoni.