Zajmuje powierzchnię 190,00 ha, zamieszkała przez 374 mieszkańców. Wieś Lgota Mokrzesz obecną nazwę otrzymała w 1921r., została wydzielona z Lgoty. Zmianie uległ rodzaj gramatyczny z pierwotnie żeńskiego Mokrzesza zmienił się na męski Mokrzesz. Nazwę swą zawdzięcza położeniu. ,,Mokrzes" w gwarze oznacza to bowiem teren mokry, a więc wieś była położona na terenach niskich, podmokłych, w pobliżu Warty. Pierwotnie była usytuowana w innym miejscu niż obecnie. Jak podaje jeden z mieszkańców Lgoty, Zdzisław Szustak, domy były usytuowane wyżej, obok ulicy, przy której obecnie jest szkoła. Głównie znajdowały się na łąkach, zwanych przez mieszkańców Mokrzeszy, Pasternikiem. Z ciekawostek w pamięci ludzi zachowała się informacja o studni w której szukano złota, oraz o zbiorniku wodnym w którym trzepano len. Wynika stąd , że na tym obszarze kiedyś uprawiano len. Okres drugiej wojny światowej, podobnie jak w innych miejscowościach gminy, był równie tragiczny. W 1944 roku Niemcy wywieźli do obozu w Oświęcimiu osiemnastu młodych mieszkańców Lgoty Mokrzesz. Na przełomie 1944/1945 roku we wsi przebywał generał Leopold Okulicki, dowódca Armii Krajowej, skąd przedostał się do podmyszkowskiej Nowej Wieś i dalej do Lelowa.
Okres
drugiej wojny światowej, podobnie jak w innych miejscowościach
gminy, był równie tragiczny. W 1944 roku Niemcy wywieźli do obozu
w Oświęcimiu osiemnastu młodych mieszkańców Lgoty Mokrzesz.
Na
przełomie 1944/1945 roku we wsi przebywał generał Leopold
Okulicki, dowódca Armii Krajowej, skąd przedostał się do
podmyszkowskiej Nowej Wieś i dalej do Lelowa.
W
1985r rozpoczęto budowę nowego kościoła, który ukończono w
1994r a od 1998 powstała już samodzielna parafia pw. Św. Jana
Chrzciciela. Została ona wydzielona z parafii Koziegłówki.