Obejmuje obszar 512,69 ha, zamieszkały przez 818 mieszkańców. Aby mówić o historii Lgoty Mokrzesz, Lgoty Górnej, Lgoty Nadwarcie, Pustkowia Lgockiego, Oczka i Postępu należy cofnąć się do średniowiecza. Miejscowości te aż do okresu międzywojnia funkcjonowały pod jedną nazw Lgota. Powstanie Lgot związane jest z kolonizacją na prawie niemieckim, a samo słowo ,,lgota" oznacza czasowe uwolnienie osadników zakładających nową osadę od czynszów i robocizny. Lgota w przeszłości zwana była również Lgotą Wielką lub Lgotą Koziegłowską. Pierwsze wzmianki o tych wsiach można znaleźć w ,,Zbiorze dokumentów małopolskich " w 1430r. Tam też widniej wieś Lgotha. Od 1519r. pojawia się już nazwa obecna Lgota. W posiadaniu duchownych Lgota znalazła się w 1519 r. a to za sprawą Krystyna z Koziegłów, który te ziemie sprzedał biskupowi Janowi Konarskiemu i weszły one w skład Księstwa Siewierskiego. Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniana jest jako wieś rządowa leżąca w powiecie będzińskim, gminie Koziegłowy i parafii Koziegłówki. W XIX wieku przy wsi był folwark oraz szkoła początkowa. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918r. nastąpił proces podziału Lgoty. W 1921 roku wyodrębniła się Lgota Mokrzesz, a 1952 Lgota Nadwarcie. Lgota Wielka zaczęła funkcjonować jako Lgota Górna.